Romeo en Juliette

Prokofjevs Romeo en Juliette is dan wel Prokovjevs bekendste en misschien ook meest succesvolle werk, het is allemaal niet zonder problemen tot stand gekomen. Initieel gecomponeerd in 1935 had Prokofjev, en dat in tegenstelling tot Shakespeare, een ‘happy end’ aan het verhaal gecomponeerd. Nog even los van de uitdaging om de dramatische complexiteit van Shakespeares tragedie te vertalen naar een ballet, kreeg hij flinke tegenwerking van het Bolsjojtheater (onder druk gezet door het ministerie van cultuur), waar het ballet in première zou gaan.

 

Al die vrolijkheid verhield zich natuurlijk slecht met het socialistisch realisme en de passende esthetiek. Zowel muziek, verhaal, selectie van dansers als choreografie moest anders, minder van dat degeneratief modernisme. Dat gestechel duurde tot frustratie van Sergei zo ongeveer 5 jaar, alvorens het werk in 1940 officieel in Russische première kon gaan, ook al kende het in 1938 een niet-Russische première in Brno. Hij won met het werk nadien nog de Stalin prijs, ook al kreeg hij die laatste voor zijn gehele oeuvre.

Romeo en Juliette bij Prokofjev is krachtig en dramatisch, perfect voor een Shakespeariaans drama. Groots en meeslepend, lyrisch waar nodig, kleurige melodieën, dissonante klanken en een rijke instrumentatie die recht doet aan de emoties en intense passies van de personages en het verhaal. Tedere liefdesduetten en meedogenloze vechtscènes, psychologische diepgang en sociale weerstand, gemêleerd met universele thema’s als liefde, haat en dood, allemaal in één verhaal.

De musici completeren deze bijzondere avond met een ander iconisch werk de Sonate Cesar Franck, gearrangeerd voor altviool en piano.

Thema Prokovjef

In de themaserie rond Sergej Prokofjev (1891-1953) presenteren we een klein deel van zijn imposante oeuvre. Prokofjev zocht zijn eigen weg als componist in de hedendaagse muziek in een stijl die niet naadloos aansloot bij de grote Russisch traditie. Zijn werk vond weerklank maar een grote doorbraak bleef uit. Prokofjev startte en eindigde zijn carrière in het Rusland. Ook woonde hij in de VS en in Parijs. In de jaren ‘30 keerde hij terug naar Rusland. In het tijdperk van Stalin viel hij uiteindelijk in ongenade. Op 5 maart 1953 stierven zowel Stalin als Prokofjev. Het legendarische Borodinkwartet speelde op één dag bij de wakes voor de dictator én voor die van de componist.  U hoort strijkkwartetten, piano- en vioolsonates en een arrangement van het ballet Romeo en Juliette.